De Telegraaf schreef gisteren: “Nederlanders zijn pessimistisch over de integratie van moslims. Nog maar 13 procent heeft er vertrouwen in dat die vanzelf zal slagen.”
Dat blijkt uit een onderzoek dat is uitgevoerd in opdracht van De Telegraaf door Kantar Public (voorheen TNS NIPO). De Telegraaf pakte flink uit en wijdde er meerdere artikelen aan.
De artikelen in De Telegraaf roepen een hoop vragen op. Ik pik er een aantal uit.
Lees verder op Republiek Allochtonië.
Uit een groot onderzoek dat het Verwey-Jonker instituut in de zomer van 2015 naar oorzaken van antisemitisme publiceerde, bleek dat 12% van de Nederlandse moslimjongeren negatieve gevoelens heeft over joden. Uit hetzelfde onderzoek bleek echter ook dat dat 40% van de autochtonen negatief denkt over Marokkanen en dat 30% van de autochtonen negatief denkt over moslims.
Minister Asscher kreeg hierop van verschillende kanten de vraag of deze cijfers geen aanleiding vormden om ook een onderzoek naar de achtergronden van moslimdiscriminatie te doen. In november 2015 liet Asscher weten hier wel voor te voelen. Begin juli werd het onderzoek naar triggerfactoren van moslimdiscriminatie van opnieuw het Verwey-Jonker instituut naar de Tweede Kamer gestuurd. In het kader van dit onderzoek werden ruim 3700 jongeren tussen de 12 en 23 jaar ondervraagd. Daarnaast fungeerden ruim 2000 volwassenen als referentie.
Lees verder op Republiek Allochtonië een samenvatting van het onderzoek en de reactie van minister Asscher.
Op 1 januari 2017 was de grootste groep inwoners die niet in Nederland is geboren of een ouder heeft die niet in Nederland is geboren, van Turkse herkomst. In vergelijking met 2016 is er vooral sprake van een toename van inwoners van Syrische herkomst en Poolse herkomst.
De grootste afname vond plaats onder de groep waartoe ook Koning Willem-Alexander behoort: de inwoners van Duitse herkomst (-4000). De totale bevolking groeide in 2016 van 16,9 miljoen naar ruim 17 miljoen, 17.081.507 inwoners.
Dat blijkt uit cijfers van het CBS.
Op Republiek Allochtonië publiceer ik met regelmaat een uitgebreid overzicht met de meest recente cijfer. Kijk hier: http://www.republiekallochtonie.nl/nederlanders-buitenlanders-allochtonen-de-cijfers
Bron foto: flickr
Na iedere terroristische aanslag, zoals onlangs in Brussel, worden moslims en in het bijzonder Marokkaanse moslims opgeroepen om in actie te komen tegen radicalisering.
Dat vooral een beroep wordt op Marokkaanse Nederlanders is niet vreemd: volgens terrorismedeskundige Edwin Bakker, directeur van het Centre for Terrorism and Counterterrorism (CTC) is ongeveer 80% van de jihadgangers uit Nederland van Marokkaanse herkomst. Daarnaast vertrekt een grote en groeiende groep bekeerlingen naar Syrië.
Tegelijk doen dergelijke oproepen de vele initiatieven die inmiddels door Marokkaanse Nederlanders worden genomen ook tekort. Er is de laatste jaren namelijk sprake van een forse toename van initiatieven van Marokkaanse Nederlanders tegen radicalisering. Dat gebeurt in georganiseerd verband, door moskeeën en andere organisaties, maar ook talloze individuen starten activiteiten en projecten. In de meeste gevallen gebeurt dit op eigen initiatief en zonder vorm van overheidssubsidie.
Dat blijkt uit een verkennend onderzoek dat ik samen met Habib el Kaddouri uitvoerde in opdracht van het Samenwerkingsverband Marokkaanse Nederlanders (SMN). We brachten ruim 40 initiatieven in kaart en spraken met verschillende initiatiefnemers en direct betrokkenen, waaronder de vader van een gestorven Syriëganger en een gederadicaliseeerde jongen. Lees verder Marokkaanse Nederlanders steeds actiever tegen radicalisering
Het onderzoek dat Motivaction vorig jaar onder moslimjongeren deed in opdracht van Forum bevatte ‘serieuze tekortkomingen’. Die conclusie van onderzoeksbureau Labyrinth deze week was niet echt een verrassing.
Goed onderzoek kan helpen de werkelijkheid beter te begrijpen, maar slecht onderzoek of onvolledig onderzoek biedt vooral schijnwerkelijkheden en kan groepen ten onrechte stigmatiseren.
PVV-stemmers
Laten we het ter illustratie eens niet over moslims hebben, maar over PVV-stemmers, een groep die in omvang bijna twee keer zo groot is als het aantal stemgerechtigde moslims in Nederland. Wat blijkt uit onderzoek naar deze groep?
Lees verder Onderzoek onder PVV-stemmers leidt tot bijzonder schokkende resultaten
Het SCP publiceerde gisteren opnieuw een rapport over discriminatie op de arbeidsmarkt. De conclusie van het SCP is klip en klaar:
Sollicitanten in de regio Haaglanden worden vanwege hun etnische achtergrond afgewezen. Werkgevers hadden meer interesse in de autochtone sollicitanten dan in de sollicitanten met een Marokkaanse of Surinaams–Hindoestaanse achtergrond met vergelijkbare kwalificaties. Autochtone sollicitanten hadden 34 procent kans op succes, terwijl Hindoestaans-Nederlandse sollicitanten 23 procent en Marokkaans-Nederlandse sollicitanten 19 procent kans op succes hadden.
Het SCP geeft verschillende voorbeelden, ik citeer er één:
Voor een baan als zelfstandig werkend kok solliciteren Michelle, Ahmed en Arun. Arun krijgt na een paar dagen bericht waarin hij bedankt wordt voor zijn sollicitatie, maar waarin ook wordt gemeld dat de vacature inmiddels is vervuld. In dezelfde minuut krijgt Michelle een e-mail van dezelfde persoon, waarin deze vraagt of Michelle kan bellen om een afspraak te maken voor een sollicitatiegesprek. Ahmed krijgt geen bericht.
Uit een deze week gepubliceerd onderzoek van het Verwey-Jonkerinstituut blijkt dat een klein deel van de jongeren duidelijk negatieve gevoelens heeft over Joden in Nederland. Dat percentage ligt het hoogst onder moslimjongeren: 12 procent.
Uit het onderzoek komt ook naar voren dat christelijke en niet-gelovige jongeren veel vaker niet zo positief denken over Nederlandse moslims dan islamitische jongeren denken over Joden in Nederland.
Doelstelling van het onderzoek van het Verwey-Jonker instituut was om inzicht te krijgen in de oorzaken van antisemitische vooroordelen onder jongeren, factoren die een rol spelen bij antisemitische incidenten onder jongeren en in hoeverre deze uniek zijn in relatie tot andere vooroordelen met een discriminatoir karakter. Het onderzoek schenkt aandacht aan het Midden-Oosten en het betaald voetbal als context waarbinnen triggerfactoren voor antisemitisme te onderscheiden zijn.
Hoeveel buitenlanders wonen er in Nederland? Hoeveel Nederlanders hebben ouders of voorouders die in het buitenland geboren zijn?
Welk percentage van de inwoners van Nederland heeft een Nederlands paspoort? 75%? 85%? Meer?
Hoeveel ‘allochtonen’ wonen er in Nederland? En welke herkomstgroep is het grootste? Zijn dat ‘de Marokkanen’, zoals de meerderheid van de Nederlanders volgens een recent onderzoek van Ipsos denkt, of is het een andere groep? Wonen er meer Spanjaarden of Somaliërs in Nederland? Is 1 op de 10 Nederlanders van Turkse afkomst? Of is het misschien 1 op de 25 of 1 op de 50?
Ik zette de cijfers op een rij. Lees verder op Republiek Allochtonië.
Amsterdammers met een Surinaamse, Antilliaanse, Turkse of Marokkaanse achtergrond zijn bij de gemeenteraadsverkiezingen in maart veel minder vaak naar de stembus gegaan dan hun stadsgenoten zonder migratieachtergrond.
De PvdA en GroenLinks verliezen fors en vooral Amsterdammers zonder migratie-achtergrond (97 procent) stemmen vaak op iemand met dezelfde achtergrond. Ook Turkse Amsterdammers hebben relatief vaak gestemd op kandidaten van dezelfde herkomst, gevolgd door Marokkaanse Amsterdammers.
Tot slot zijn niet-westerse Amsterdammers zijn het vaker eens met de stelling: ‘De politieke partijen zijn alleen geïnteresseerd in mijn stem en niet in mijn mening’. Dat blijkt uit het onderzoeksrapport ‘Opkomst en stemgedrag van Amsterdammers met een migratie-achtergrond tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 19 maart 2014’ van het Instituut voor Migratie- en Etnische Studies (IMES) van de UvA in samenwerking met Bureau Onderzoek en Statistiek (O+S) van de gemeente Amsterdam.
Lees verder op Republiek Allochtonië
In de regio Utrecht is een groot verkennend onderzoek verricht naar “ongelijkwaardigheid”, waarmee in deze regio wordt bedoeld dat er onderzoek is gedaan naar discriminatie, polarisatie en radicalisering. Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van het Regionaal College Utrecht.
Voor het onderzoek is opvallend weinig aandacht geweest in de landelijke pers. Misschien komt dit doordat de resultaten van het onderzoek in een persbericht van het Regionaal College Utrecht vooral positief geframed werden of omdat er geen journalist de moeite heeft genomen het rapport, dat niet online beschikbaar is, bij de gemeente Utrecht op te vragen.
Dat is een gemiste kans. Het onderzoek is alleen al door de omvang uniek in Nederland. En ook de resultaten geven geen aanleiding om het onderzoek snel te vergeten.
Lees verder Polarisatie, radicalisering en discriminatie in regio Utrecht
