Nu ook Rotterdam een nieuw college heeft, wordt het tijd de balans op te maken. Welke partijen vormen in de vier grote steden een college, wie zijn de verantwoordelijke wethouders, wat zijn de plannen van deze colleges om discriminatie en etnisch profileren tegen te gaan, wat voor plannen hebben ze om polarisatie en radicalisering tegen te gaan en wat willen ze doen voor nieuwkomers?
Mustapha Oukbih (1964-2017)
Journalist Mustapha Oukbih is op 53-jarige leeftijd overleden. Dat meldde zijn oud-werkgever de NOS afgelopen weekend. Hij was al langere tijd ziek.
Oukbih was jarenlang correspondent in het Midden-Oosten. Hij was één van de weinige Nederlandse verslaggevers in het Midden-Oosten die uitstekend Arabisch sprak en daardoor veel beter in staat was verslag te doen van de lokale situatie.
Diversiteit in de Tweede Kamer
Over een jaar, of eerder, vinden de volgende verkiezingen voor de Tweede Kamer plaats. Het is maar de vraag of bij deze verkiezingen het aantal van 11 Kamerleden van niet-westerse herkomst bij de komende Tweede Kamerverkiezingen zal worden geëvenaard.
Diversiteit en aanpak discriminatie in de coalitieakkoorden van de grote steden
Nu ook in Den Haag en Amsterdam de nieuwe colleges van start zijn gegaan, hebben alle vier de grote steden weer een stadsbestuur. Ik heb in de coalitieakkoorden de plannen van de gemeenten gelezen op het gebied van diversiteit, integratie en de aanpak van discriminatie. Wie zijn de verantwoordelijke wethouders en wat zijn de verschillen met de akkoorden van de voorbije periode?
Zin en onzin van minderhedenbeleid
Integratiebeleid is ‘uit’ en over ‘diversiteitsbeleid’ hebben we het liever ook niet meer. Vorige week werd bovendien duidelijk dat het kabinet etnische minderheden heeft geschrapt als doelgroep van het emancipatiebeleid. Vandaag maakte minster Donner bekend dat het integratiebeleid op de schop gaat. Is de emancipatie en integratie van etnische minderheden dan voltooid? Veel gaat er inmiddels goed, maar er valt ook nog een heleboel te verbeteren. Toch lijkt het draagvlak voor specifiek beleid te zijn verdwenen. Wat wordt het alternatief? Wat voor beleid is effectief om de emancipatie, of zo u wilt, participatie of integratie van deze groepen te bevorderen? Daar hebben we het al jaren over. Wanneer het doelgroepenbeleid wordt afgeschaft, benaderen we allochtonen dan in het vervolg primair als individu of ook nog als onderdeel van een groep? Zien we hun eigen (collectieve) cultuur als een probleem of juist als een bron van kracht?
Deze vragen zijn niet nieuw. We worstelen er in Nederland al mee vanaf het eind van de jaren x9270 toen het eerste WRR-rapport over de participatie van etnische minderheden verscheen. We voeren sindsdien bij voorkeur principixeble debatten, maar kunnen soms beter kiezen voor pragmatische oplossingen. In dit artikel probeer ik de discussies over integratiebeleid in een historisch kader te plaatsen.
