De gemeente Amsterdam trekt een ton uit voor een verkennend onderzoek naar de mogelijkheden voor een ‘voorziening’ die vertelt over het slavernijverleden. Ik zou daarnaast graag willen pleiten voor een migratiemuseum in Rotterdam of Amsterdam.
De verkenning van Amsterdam komt er naar aanleiding van een voorstel van GroenLinks samen met PvdA en SP, dat met brede steun in de Amsterdamse raad werd aangenomen. Initiatiefnemer Simion Blom benadrukt op de website van Groenlinks Amsterdam dat er te weinig bewustzijn is over dit deel van onze geschiedenis. Dat leidt volgens hem tot de dag van vandaag tot vooroordelen, etnische ongelijkheid en uitsluiting. Hoewel het gemeentebestuur wil verkennen of een museum haalbaar is, laat Blom in Het Parool weten dat als het aan hem ligt het een museum op een centrale plek in de stad wordt, met een vaste collectie, een bibliotheek en een zaal voor theater en debat. De focus moet wat betreft het GroenLinks raadslid de transatlantische slavernij zijn, maar andere thema’s zijn volgens Blom ook van belang.
Net als dat bij Rutte I en Rutte II het geval was, bevat het regeerakkoord van Rutte III op het terrein van immigratie en integratie veel maatregelen waarvan het de vraag is of ze politiek of juridisch haalbaar zijn. Een overzicht.
Ik kocht voor 9 euro de vorige week verschenen Elsevierspecial Islam in Nederland. De special ziet er fraai uit, sommige artikelen zijn goed en informatief, maar mijn eindoordeel is toch dat het een vorm van gemakzuchtige journalistiek is geworden, een opgewarmde prak op een duur bord, waarmee weinig blijk wordt gegeven van werkelijke interesse in de islam in Nederland.
Toen vorige week bekend werd dat vooral in Nederland moslims zich in toenemende mate gediscrimineerd voelen, regende het als altijd op sociale media relativerende en bagatelliserende opmerkingen of smoesjes om discriminatie goed te praten en de schuld bij de slachtoffers te leggen.
Het debat dat we nu twintig jaar over onze nationale identiteit voeren, heeft weinig positiefs opgeleverd. Het blijft hangen in vaagheden en draagt eerder bij aan polarisatie dan aan insluiting van alle Nederlanders. Het is daarom tijd het debat te voeren op basis van een gedeelde toekomst en niet op basis van een (mythisch) verleden.
De afgelopen weken is her en der gesproken of geschreven over gemengde relaties of huwelijken, bijvoorbeeld naar aanleiding van het 3Lab-programma Iris Onderzoekt en recente uitspraken van Theo Hiddema, Kamerlid namens Forum voor Democratie. Soms ging dit gepaard met ronduit racistische uitspattingen.
De Telegraaf schreef gisteren: “Nederlanders zijn pessimistisch over de integratie van moslims. Nog maar 13 procent heeft er vertrouwen in dat die vanzelf zal slagen.”
Vorige week citeerde Thierry Baudet een tweet waarin werd beweerd dat uit een peiling van Eenvandaag duidelijk werd dat 72% van de moslims in Nederland zou eisen dat ‘wij’ ons moeten aanpassen. Baudet plaatste er de hashtag #FVD bij en ontving veel retweets, likes en reacties als ‘daarom ben ik lid geworden van FvD” en “Laten die 72 % heel snel op bootje terug gesmeten worden, waar zij vandaan komen.”
Gisteren was er ophef over een bericht op Powned. Een anonieme redacteur schreef een ongetwijfeld grappig bedoeld stukje over een 16-jarige Syrische jongen die deze week in een zwembad in Venlo is verdronken. De jongen, bij Powned ook wel ‘kansenparel’ genoemd, was ‘kopje onder’ gegaan.
Tolerantie ten opzichte van homo- en biseksualiteit wordt als een Nederlandse kernwaarde beschouwd. Nieuwkomers krijgen te horen dat het accepteren van lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen en transgenders (LHBT’s) een wezenlijk onderdeel is van de Nederlandse identiteit.