Theoloog Arton van Harten rakelde deze week op Nieuw Wij de discussie op over de rol die religie speelt bij het radicaliseringsproces. Volgens van Harten vinden invloedrijke terrorismedeskundigen dat terroristen gemotiveerd en getriggerd worden door diverse factoren – zoals armoede, discriminatie, adolescentie en sensatiedrang, maar niet door religie. Overheden zouden hierdoor in het beleid tegen radicalisering en terrorisme ook amper aandacht besteden aan de rol van religie.
Het is jammer dat Van Harten geen namen en rugnummers geeft. De deskundigen die ik ken ontkennen de rol van ideologische, waaronder ook religieuze, motieven namelijk niet en het nationale beleid tegen radicalisering is beschreven in nota bene het Actieplan Integrale Aanpak Jihadisme. Een plan dat onder andere als kritiek kreeg dat het te eenzijdig was gericht op alleen de radicalisering van moslims en geen aandacht had voor andere vormen van radicalisering.
Er wordt op landelijk en lokaal niveau aandacht besteed aan ‘counternarritives’ en samengewerkt met moskeekoepels, sleutelfiguren uit de islamitische gemeenschap en imams. Salafistische organisaties kunnen op warme belangstelling van de overheid rekenen, er worden lijsten opgesteld van haatpredikers en de buitenlandse financiering van moskeeën is de laatste jaren een aandachtspunt geworden.
Bij de tientallen bijeenkomsten die ik de afgelopen jaren heb bijgewoond, bijvoorbeeld van het Samenwerkingsverband Marokkaanse Nederlanders (SMN), werd ook de rol van religie niet ontweken. Integendeel. Ouders hebben bijvoorbeeld vragen over het religieuze weerwoord dat ze hun kinderen moeten geven. Een religieus geschoolde voorlichter van het SMN vertelde me: “Je slaat de plank mis wanneer je religie buiten beschouwing laat. Radicalen misbruiken bronnen, omdat ze een geleerde heilig verklaren. Je moet hun taal spreken. Je moet weten wie die geleerden zijn, kritische vragen kunnen stellen en weten wat de jongeren bijvoorbeeld met bid’a (religieuze vernieuwing of nieuwlichterij), takfir (verkettering) of tawhid (de eenheid van God) bedoelen.”
Lees verder op Republiek Allochtonië
In december 2014 werd Mohamed Rabbae getroffen door een zware hersenbloeding. Sindsdien kan hij niet meer lopen, lezen, schrijven en herinneren. Eind 2016 verscheen bij uitgeverij Letterrijn het boek Mohamed Rabbae, strijd voor Rechtvaardigheid, waarin verschillende auteurs een hommage aan Rabbae brengen. Op grond van dit boek (1), aanvullende bronnen, persoonlijke ervaringen en korte gesprekken met Tofik Dibi, Naima Azough en Ineke van der Valk, schreef ik onderstaand portret, dat eerder in het tijdschrift De Helling verscheen.
Tijdens de afgelopen Amerikaanse presidentsverkiezingen heeft de extreemrechtse beweging Alt Right afgelopen jaar veel invloed gekregen.
Het 15e landskampioenschap dat Feyenoord vandaag behaalde is het tiende kampioenschap van de club sinds de invoering van het betaald voetbal in 1956. Het team van Giovanni van Bronckhorst behaalde dit seizoen 82 punten; slechts drie keer werd Feyenoord kampioen met meer punten.
Afgelopen zondag presenteerde het Samenwerkingsverband van Marokkaanse Nederlanders (SMN) de handreiking ‘In gesprek met ouders over radicalisering’ aan Mark Roscam Abbing, directeur Samenleving en Integratie van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.
Journalist Mustapha Oukbih is op 53-jarige leeftijd overleden. Dat meldde zijn oud-werkgever de NOS afgelopen weekend. Hij was al langere tijd ziek.
Geert Wilders heeft een vervolg op Fitna, zijn anti-islamfilm uit 2008 aangekondigd. Op twitter liet hij weten dat hij maar liefst negen vervolgfilms, Fitna 2 tot en met Fitna 10, zal maken. Het worden volgens Wilders korte filmpjes met een heldere uitleg over het gevaar van de islam en de noodzaak tot deïslamiseren. Wilders kondigde al vaker een vervolg aan op Fitna, maar het kwam er tot nu toe nooit van.
In aanloop naar de verkiezingen heb ik in een aantal artikelen op Republiek Allochtonië gekeken naar de aandacht die politieke partijen in hun verkiezingsprogramma’s besteden aan onderwerpen als discriminatie, diversiteit, etnisch profileren, Zwarte Piet, het kinderpardon, vrijheid van godsdienst en radicalisering.
De verkiezingsstrijd is losgebarsten en politici duikelen over elkaar heen met beloftes, doemscenario’s en beschuldigingen.
Mijn ouders zijn al bijna 53 jaar getrouwd. Ze zijn nog steeds blij en gelukkig samen. Ze zijn het vaak met elkaar eens, maar er is één onderwerp waarbij ze lijnrecht tegenover elkaar staan: het Israelisch – Palestijns conflict. Mijn moeder, die zich actief inzet voor het behoud van het joods cultureel erfgoed in Nederland, voelt zich sterk verbonden met progressief liberale joden in Israel. Mijn vader is juist uitgesproken pro Palestijns.